Α' Αρσάκειο-Τοσίτσειο Δημοτικό Σχολείο Εκάλης
Τα νέα του Σχολείου μας
Μελετήσαμε τα πουλιά που ζουν σε αστικό περιβάλλον, όπως
περιστέρι, κότσυφας, σουσουράδα, σπουργίτης, κοκκινολαίμης,
χελιδόνια, και άλλα που είναι περαστικά ή απλώς κάνουν στάσεις,
ξεκούρασης στον κήπο του σχολείου μας. Ακούσαμε τις φωνές
τους και προσπαθούσαμε σε κάθε μάθημα-κήπου να ακούμε τους
ήχους των ζώων και των πουλιών γύρω μας.
Ολοκληρώνοντας αυτή τη δράση φτιάξαμε παραδεισένια
πουλιά με πολύχρωμες ουρές και παράξενα σχέδια που στόλισαν
την τάξη μας.
Ξεκινήσαμε δημιουργώντας έναν Οικοκώδικα, δηλαδή ένα σύνολο γενικών κανόνων περιβαλλοντικής συμπεριφοράς στο σχολείο και στο σπίτι .Μέσα από τον οικοκώδικα, τίθεται η ηθική διάσταση των ζητημάτων και κωδικοποιούνται οι αξίες της σχολικής ζωής. Επικοινωνούνται οι ιδέες και οι προσδοκίες μαθητών και εκπαιδευτικών και φυσικά επικυρώνεται η "Δέσμευση" της σχολικής κοινότητας στους στόχους του προγράμματος.
Σας παρουσιάζουμε τον «ΟΙΚΟΚΩΔΙΚΑ» το Συμβόλαιό μας όπως διαμορφώθηκε τελικά.
Με την καθηγήτρια καλλιτεχνικών του σχολείου μας κ. Μαρίνα Κοράκη δημιουργήσαμε πολλά καλλιτεχνήματα όπως:
«Τα ηλιοτρόπια» του Βαν Γκογκ,μεικτή τεχνική με νερομπογιές, κηρομπογιές και κολλάζ.
«Ο κήπος του Ματις», κολλάζ σε καμβά,
«Ο ήλιος του Κλε», εισαγωγή στον κυβισμό και
«Λουλούδια σε βάζο,εισαγωγή στον ιμπρεσσιονισμό.
Στη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, στο μάθημα της Θεατρικής Αγωγής, ασχοληθήκαμε μέσα από δραστηριότηες Θεατρικού Παιχνιδιού και αυτοσχεδιασμού, με την πορεία ζωής ενός σπόρου. Πώς από ένα μικρό σποράκι που φυτεύεται στο χωμα, δημιουργείται ένα φυτό ή ένα όμορφο λουλούδι; Με την κατάλληλη μουσική υπόκρουση, «αφηγηγηθήκαμε» αυτήν την ιστορία με το σώμα μας. Παίζοντας στα τρια επίπεδα του χώρου (χαμηλό, μεσαίο, ψηλό) μας δειξαμε πώς ένα σποράκι εξελίσσεται σε φυτό, σε λουλούδι με χρωματιστά πέταλα και πόσο ανάγκη έχει τον ήλιο για να μεγαλώσει.
Ο κήπος του σχολείου μας είναι ένας τόπος χαράς, ψυχαγωγίας και παιχνιδιούγια τους μαθητές όλων των τάξεων των Αρσακείων – Τοσιτσείων Σχολείων.Έχουμε την τύχη να απολαμβάνουμε στα διαλείμματα ένα μεγάλο, όμορφοκήπο πολλών στρεμμάτων. Τον ζούμε και τον χαιρόμαστε όλες τις μέρες τηςσχολικής μας ζωής, τον βλέπουμε ν’ αλλάζει με τις εποχές και αντιλαμβανόμαστε το χρόνο να κυλά. Αποτελεί το δικό μας μικρό περιβάλλον και την πιο στενήπροσέγγισή μας με τη φύση γενικότερα.
Συμμετείχαμε με ενθουσιασμό στο διαγωνισμό που πραγματοποιήθηκε στην τάξη μας με θέμα: «Μυρίζω και αναγνωρίζω». Σ’ ένα σακουλάκι για τον καθένα η δασκάλα μας είχε συλλέξει και αποξηράνει ένα κομμάτι από κάθε μυριστικό που είχαμε φυτέψει στο παρτέρι του σχολείου. Έπρεπε ν’ αναγνωρίσουμε βοηθώντας ο ένας τον άλλον το αρωματικό φυτό και να το σημειώσουμε στο ποίημα το «Σαρανταβότανο».