# Το κρασί της Λέσβου και η ιστορία του

@ Όλη η Ελλάδα  γνωρίζει τους ελαιώνες του νησιού. Πόσοι όμως ξέρουν ότι μόλις πριν από 400 χρόνια το νησί ήταν γεμάτο αμπελώνες ; Από τα οθωμανικά κατάστιχα, που δημοσιεύθηκαν το 2016  φαίνεται ότι στην Τουρκοκρατία η καλλιεργήσιμη γη της Λέσβου μοιράζονταν κατά 35% σε αμπέλια, 35% σε σιτηρά και (το υπόλοιπο) 30% ήταν οπωροφόρα, κηπευτικά και σπορές για την παραγωγή ρουχισμού και ζωοτροφής.
………………………………………..
@ Η Λέσβος έβγαζε λοιπόν από την αρχαιότητα σπουδαία κρασιά όπως το κρασί της Μήθυμνας (που θεωρούνταν το νέκταρ των Ολύμπιων Θεών) . Φημισμένος, ήταν ο Λέσβιος οίνος, στα χρόνια του Βυζαντίου, αλλά και αργότερα στα χαρέμια των σουλτάνων της.
………………………………………………
@ Το νησί -δυστυχώς- βγήκε από τον αμπελοοινικό χάρτη το 19ο αιώνα, όταν η φυλλοξήρα κατέστρεψε τα αμπέλια του. Αμπελώνες επιβίωσαν μόνο στη δυτική πλευρά του, όπου τα ηφαιστειογενή και άνυδρα εδάφη δεν επέτρεψαν την ανάπτυξη της φυλλοξήρας.
…………………………………………
@ Τα τελευταία χρόνια η καλλιέργεια αμπελώνων στο νησί έχει αναβιώσει και προχωρά σε σταθερά βήματα. Από τις οινοποιητικές επιχειρήσεις που λειτουργούν στη Λέσβο ξεχωρίζουν ο «Οινοφόρος Μεγαλοχωρίου» και ο «Μεθυμναίος» για τον όγκο της παραγωγής τους και το επίπεδο οργάνωσής τους.
……………………………………………………….
@ Ξεχωρίζει επίσης για τις δραστηριότητές της και η Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση «Ηφαίστειο Ανεμώτιας», που διατηρεί το Συνεταιριστικό Οινοποιείο Ανεμώτιας και διοργανώνει τα τελευταία χρόνια το Φεστιβάλ Αμπελουργίας.

# Οι πληροφορίες για το παραπάνω κείμενο  έχουν συλλεγεί στα πλαίσια του προγράμματος  «Βελτιώνω τη διατροφή μου, ανακαλύπτω παραδοσιακές γεύσεις, γνωρίζω τα προϊόντα του τόπου μου» , που υλοποιεί το σχολείο από το 2018 μαζί με τον Σύλλογο  Γονέων.