“Παναγία μεσoσπορίτισσα”
Το πολυσπόρι, ένα πιάτο που συνηθίζεται να γίνεται στις 21 Νοεμβρίου, στα Εισόδια της Θεοτόκου, γνώρισαν οι μαθητές του σχολείου μας. Πρόκειται για ένα έθιμο που τιμά όσους καλλιεργούν αλλά και όσους αναζητούν ουσιαστική σχέση με την τροφή και την προέλευσή της.
Από τα μέσα του φθινοπώρου μέχρι τις αρχές του χειμώνα, ο αγρότης αφιερώνει πολύτιμο χρόνο και κόπο για να καλλιεργήσει τους σπόρους που θα δώσουν τροφή τους υπόλοιπους μήνες του έτους. Η λαϊκή παράδοση δίνει βαρύ συμβολισμό σε αυτή την εποχή της σποράς, όπου η γη δέχεται τους σπόρους που θα καθορίσουν το αποτέλεσμα της επόμενης σοδειάς. Θεωρεί δε ότι ο σπόρος, όσο ταπεινός και αν φαίνεται, κουβαλά μέσα του την κρυμμένη δυναμική της νέας αρχής, την έναρξη του κύκλου της ζωής, της ελπίδας και της αναγέννησης.
Στη μέση περίπου της σποράς, η ελληνική ύπαιθρος κάνει μια μικρή παύση. Στις 21 Νοεμβρίου, στα Εισόδια της Θεοτόκου, γιορτάζουμε την Παναγία τη Μεσοσπορίτισσα, μια συμβολική μέρα που συνδέει τους καρπούς της γης με τους ανθρώπους της υπαίθρου. Έτσι, το εθιμοτυπικό πιάτο της είναι ένα φαγητό που συμπυκνώνει την ιδέα της ευφορίας και της συλλογικότητας, το πολυσπόρι, μια μικρή αποτύπωση της σοδειάς κάθε τόπου. Σιτάρι, καλαμπόκι, ρεβίθια, φασόλια, φακές και σπόρια βράζουν μαζί, δημιουργώντας ένα φαγητό που ενώνει διαφορετικά προϊόντα σε ένα ενιαίο σύνολο. Η πολυμορφία και η ποικιλία τους αντιπροσωπεύει το εύρος της αγροτικής παραγωγής και λειτουργεί σαν ευχή για πολυκαρπία.
Η διαδικασία ξεκινάει από τα σπίτια, όπου οι γυναίκες μουλιάζουν όσπρια, δημητριακά και διάφορα σπόρια. Το επόμενο πρωί τα υλικά ενώνονται όλα μαζί σε σύβραση και μοιράζονται στην εκκλησία, όπου γίνεται και η αρτοκλασία για τον Εορτασμό της Παναγίας Μεσοσπορίτισσας.
