Ευαισθητοποίηση τοπικής κοινωνίας - ατομική ευθύνη

Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε και για τις δικές μας ευθύνες. Σε λίγο καιρό θα τρέξουμε με μεγάλη χαρά στις θάλασσες και στις παραλίες. Αποφασίσαμε λοιπόν  ότι η συμπεριφορά μας θα είναι αυτή ακριβώς που αξίζουν οι θάλασσες μας και γενικά το περιβάλλον.  Αφού μάθαμε για το χρόνο που χρειάζονται τα σκουπίδια να διαλυθούν παίξαμε ένα σχετικό παιχνίδι. «Ψαρέψαμε» σκουπίδια και είδαμε ποιος ψάρεψε το σκουπίδι που θα χρειαστεί τον περισσότερο καιρό να διαλυθεί. Ποιος διάλεξε το σκουπίδι που θα διαλυθεί πρώτο (1ο), ποιος δεύτερο (2ο) κλπ..

Διαβάσαμε ένα πολύ ωραίο παραμύθι με τίτλο «Η Μεσόγειος είμαι εγώ και δεν είμαι πια εδώ» του συγγραφέα Βαγγέλη Ηλιόπουλου και χαρήκαμε την πανέμορφη εικονογράφηση της Φραντσέσκα Κοζάντι. 

Αφού λοιπόν συζητήσαμε  για την ευθύνη που έχουμε όλοι στο να διατηρούμε τις θάλασσες και τις παραλίες καθαρές, αποφασίσαμε ότι αυτό θα το επικοινωνήσουμε να το μάθουν και οι μεγάλοι. Φιλοτεχνήσαμε  μια αφίσα την οποία και αναρτήσαμε στην καγκελόπορτα του σχολείου μας (συστεγαζόμαστε με δημοτικο) για να τη δουν αρχικά τα παιδιά του δημοτικού σχολείου και στη συνέχεια όλοι οι γονείς. Γράψαμε στην αφίσα κάποια από τα συνθήματα που θα έχουμε ως οδηγό μας από εδώ και πέρα και θέλουμε να τα μάθουν όλοι.

«ΚΡΑΤΑ ΤΙΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΚΡΟΓΙΑΛΙΕΣ ΚΑΘΑΡΕΣ»

«Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ ΓΙ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΗ»

«ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΚΤΕΣ ΜΗ ΛΗΣΜΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ»